Był w historii czas, że znaczna część ziem, należących dziś do państwa ukraińskiego, w czasach przedrozbiorowych należała do Królestwa Polskiego. Nazywano te ziemie Rusią. Na Rusi franciszkanie mieli swoje klasztory, które od roku 1626 należały do prowincji rusko-litewskiej, a później do ruskiej pod wezwaniem św. Antoniego z siedzibą prowincjała we Lwowie. Tych klasztorów do czasu rozbiorów Królestwa Polskiego było 25.
Wszystkie klasztory w carstwie rosyjskim, a część w cesarstwie austriackim, czy wreszcie w czasach komunizmu, zostały zniszczone lub obrócona na użytek świecki. Tylko sześć z nich zostało oddanych przez władze carskie prawosławnym, i dziś po przerwie w czasach komunizmu, są w ich rękach.
Dwa kościoły odzyskane po rozpadzie komunizmu, służą greko-katolikom, jeden zielonoświątkowcom. Tylko jeden z tych dwudziestu pięciu kościołów franciszkańskich pozostał w użytku wiernych obrządku rzymsko-katolickiego i znowu są przy nim franciszkanie. Jest to kościół św. Antoniego we Lwowie.
Na początku lat 90 XX w. Franciszkanie z krakowskiej prowincji rozpoczęli pracę na Ukrainie.
Obecnie 5 klasztorów tworzy delegaturę prowincji krakowskiej. Siedzibą delegatury jest klasztor w Boryspolu.