Uganda

Munyonyo. Nauczyciel to piękny tytuł.

Papież Franciszek odwiedził w trakcie swej pordóży apostolskiej w Ugandzie prowadzone przez franciszkanów z Krakowa sanktuarium w Munyonyo.

Wczesnym wieczorem 27 listopada, w towarzystwie arcybiskupa miasta Kampala, wybrał się do tego szczególnego sanktuarium, związanego z męczeństwem św. Andrzeja Kaggwu, który w Ugandzie jest patronem katechetów i nauczycieli. Papież pozdrowił zgromadzonych licznie ugandyjskich katechetów i nauczycieli, dla których prowadzone przez franciszkanów sanktuarium stanie się w najbliższych latach głównym centrum formacji w Ugandzie. Oto tekst przemówienia papieskiego, skierowanego do dziesiątek tysięcy zgromadzonych wraz z franciszkanami w Munyonyo katechistów.

Drodzy katecheci i nauczyciele,
Drodzy przyjaciele,

Pozdrawiam was wszystkich z miłością w imię Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Nauczyciela.

„Nauczycielu!” – jakże wspaniały to tytuł! Jezus jest naszym pierwszym i największym nauczycielem. Święty Paweł mówi, że Jezus dał swemu Kościołowi nie tylko apostołów i pasterzy, ale także nauczycieli, aby budować całe Ciało w wierze i miłości. Wraz z biskupami, kapłanami i diakonami, którzy zostali wyświęceni dla głoszenia Ewangelii i opieki nad owczarnią Pana wy, jako katecheci odgrywacie znaczącą rolę w niesieniu Dobrej Nowiny do każdej wsi i chaty waszego kraju. Wy zostaliście wybrani do pełnienia posługi katechetów.

Chciałbym wam przede wszystkim podziękować za ofiary jakie ponosicie wy sami i wasze rodziny oraz za gorliwość i poświęcenie z jakimi wypełniacie swoje ważne zadanie. Uczycie tego, czego nauczał Jezus, kształcicie dorosłych i pomagacie rodzicom w rozwijaniu wiary ich dzieci, a wszystkim niesiecie radość i nadzieję życia wiecznego. Dziękuję, dziękuję za wasze poświęcenie, za dawany przez was przykład, za bliskość ludu Bożego w jego codziennym życiu oraz za wiele sposobów w jakie zasiewacie i uprawiacie ziarna wiary w całym tym ogromnym kraju. Szczególnie dziękuję za to, że uczycie dzieci i młodzież, jak się modlić. To bardzo ważne, to wielka praca uczyć dzieci modlić się.

Wiem, że wasza praca choć satysfakcjonująca, nie jest łatwa. Zachęcam was zatem do wytrwania i proszę waszych biskupów i kapłanów, aby wam pomogli poprzez formację doktrynalną, duchową i duszpasterską, która mogłaby was uczynić bardziej skutecznymi w waszym działaniu. Nawet wtedy, gdy zadanie wydaje się uciążliwe, zasoby okazują się zbyt małe a przeszkody zbyt duże, warto abyście pamiętali, że wasza praca jest święta. Chcę to podkreślić: wasza praca jest święta. Duch Święty jest obecny tam, gdzie głoszone jest imię Chrystusa. Jest On pośród nas za każdym razem, gdy wznosimy nasze serca i umysły w modlitwie ku ​​Boga. On da wam światło i moc, których potrzebujecie! Niesione przez was orędzie zakorzeni się tym głębiej w sercach ludzi, im bardziej będziecie nie tylko nauczycielami, ale również świadkami. To kolejna ważna rzecz: wy macie być nauczycielami, ale to niczemu nie służy, jeśli nie jesteście świadkami. Niech wasz przykład ukaże wszystkim piękno modlitwy, moc miłosierdzia i przebaczenia, radość dzielenia Eucharystii ze wszystkimi braćmi i siostrami.

Wspólnota chrześcijańska w Ugandzie wzrosła znacznie dzięki świadectwu męczenników. Dawali oni świadectwo prawdzie, która wyzwala. Byli gotowi przelać swoją krew, aby dochować wierności temu, co uznawali za dobre, piękne i prawdziwe. Jesteśmy tu dziś w Munyonyo, miejscu, gdzie król Mwanga postanowił zlikwidować wyznawców Chrystusa. To się jemu nie udało, tak jak królowi Herodowi nie udało się zabić Jezusa. Światłość zaświeciła w ciemności, a ciemności jej nie ogarnęły (por. J 1,5). Zobaczywszy odważne świadectwo św. Andrzeja Kaggwy i jego towarzyszy, chrześcijanie w Ugandzie stali się jeszcze bardziej przekonani o obietnicy Chrystusa.

Niech św. Andrzej wasz patron, a także wszyscy ugandyjscy katecheci –męczennicy niech wyjednają wam, byście byli mądrymi nauczycielami, mężczyznami i kobietami, których słowa byłyby napełnione łaską, przekonującym świadectwem blasku Bożej prawdy i radości Ewangelii! Świadkowie świętości. Idźcie bez lęku do każdego miasta i wioski tego kraju, aby szerzyć dobre ziarno Słowa Bożego, i miejcie ufność w Jego obietnicę, że powrócicie z radością niosąc snopy napełnione obfitym żniwem. Wszystkich was, katechetów, proszę byście się za mnie modlili i byście sprawili, aby dzieci za mnie się modliły.

Omukama Abawe Omukisa! (Niech was Bóg błogosławi!)

tekst przemówienia za: w2.vatican.va

foto: ofmconv.net