Uganda. Świąteczne wiadomości – Nasze Misje Franciszkańskie

Franciszkanie pracujący na misjach w Ugandzie mieli w tym roku wiele powodów, aby radośnie świętować Wielkanoc.

Jednym z nich jest wspaniała wiadomość, że nasi dwaj współbracia, męczennicy z Peru o. Michał Tomaszek i o. Zbigniew Strzałkowski zostaną w grudniu br. ogłoszeni przez Kościół błogosławionymi. Ich posługa misyjna trwała dosyć krótko, niespełna 3 lata i została uwieńczona męczeństwem za wiarę. Wierzyli do końca w to, co robią. Dziękujemy Bogu za ich piękne świadectwo miłości, bo jak mówi Jezus „nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13).

Rosnące Sanktuarium

Munyonyo, trzecie miejsce obecności Franciszkanów w Ugandzie, nabiera powoli nowych kształtów. Sanktuarium jest położone na terenie pochyłym schodzącym do podmokłego brzegu jeziora Wiktorii. Styczeń i luty upłynęły pod znakiem wyrównywania działki pod budowę kościoła i klasztoru z domem formacyjnym. Prace rozpoczęto symbolicznym przecięciem wstęgi. Już wkrótce rozpoczną się prace budowlane.

W jednym z wywiadów ojciec święty Franciszek poinformował, że ma zamiar pod koniec tego roku odwiedzić Ugandę i Republikę Środkowej Afryki. Do tego czasu chcemy położyć fundamenty pod kościół i zaprosić papieża do Munyonyo, aby wmurował kamień węgielny pod sanktuarium.

Po raz pierwszy w historii sanktuarium w Munyonyo wierni mogli przeżywać na miejscu przygotowanie i liturgię Triduum Paschalnego. Wielki Tydzień rozpoczęliśmy tradycyjną procesją palmową, która prowadziła od miejsca męczeństwa św. Denisa Ssebugwawo do sanktuarium. Niestety nie mogliśmy znaleźć osiołka do sceny wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Znaleźliśmy natomiast w pobliskiej okolicy… konia, czystej krwi arabskiej. Wyglądał jak lekko wyrośnięty osiołek, dlatego procesja była pełna koloru i symboliki.

Droga Krzyżowa ulicami dzielnicy

Również pierwszy raz w historii dzielnicy Munyonyo odbyła się wielkopiątkowa Droga Krzyżowa w plenerze. Młodzież przedstawiła sceny poszczególnych stacji, a rozważania były odczytane w co najmniej ośmiu językach używanych w Ugandzie. Zamieszkuje tu ok. 40 różnych plemion, które posługują się różnymi językami. Kampala, w tym także Munyonyo, jest miejscem gdzie te plemiona się wzajemnie przenikają. Ugandyjczycy przyjeżdżają do stolicy w poszukiwaniu pracy czy lepszej edukacji, a uciekinierzy z różnych części Afryki w poszukiwaniu pokoju i bezpieczeństwa.

Ostatnim pięknym akcentem świątecznym było spotkanie dzieci w Poniedziałek Wielkanocny. Radosne śpiewy uwielbienia, upominki, posiłek i taniec były ukoronowaniem świątecznego czasu.